- proscribo
- prō-scrībo, psi, ptum, 3, v. a., to write before or in front of, to write over or upon, to inscribe.I.In gen. (post-Aug.):II.
vultus voluntariā poenarum lege proscripti,
written over, inscribed, Petr. 107.—In partic.A.To publish any thing by writing (freq. and class.):(β).ut quo die esse oporteret idus Januarias, eo die Calendas Martias proscriberet,
Cic. Verr. 2, 2, 52, § 129:quam (legem) non is promulgavit, quo nomine proscriptam videtis,
id. ib. 2, 5, 69, §177: non proscriptā neque edictā die,
id. ib. 1, 54, 141:venationem,
id. Att. 16, 4, 1:leges,
Tac. A. 13, 51:versiculos per vias,
Gell. 15, 4, 3.—With obj.-clause:B.senatum Calendis velle se frequentem adesse, etiam Formiis proscribi jussit,
Cic. Att. 9, 17, 1:proscribit se auctionem esse facturum,
id. Quint. 4, 15; cf. Suet. Caes. 49.—To offer in writing any thing for sale, lease, or hire, or as to be sold by auction, to post up, advertise:C.proscribere palam sic accipimus, claris litteris, ut, etc.,
Dig. 14, 3, 11:Racilius tabulam proscripsit, se familiam Catonianam venditurum,
Cic. Q. Fr. 2, 6, 5:Claudius proscripsit insulam, vendidit,
id. Off. 3, 16, 65.—To publish a person as having forfeited his property, to punish with confiscation, to confiscate one's property (cf. publico):D.quaero enim, quid sit aliud proscribere. Velitis, jubeatis, ut M. Tullius in civitate ne sit, bonaque ejus ut mea sint,
Cic. Dom. 17, 43:Pompeium,
to confiscate the estates gained by him, id. Agr. 2, 36, 99:vicinos,
to confiscate the lands of one's neighbors, id. ib. 3, 4, 14:possessiones,
id. ib.:bona,
Plin. Ep. 8, 18, 5.—To proscribe, outlaw one, by hanging up a tablet with his name and sentence of outlawry, confiscation of goods, etc.:2.posteaquam victoria constituta est, cum proscriberentur homines, qui adversarii fuisse putabantur,
Cic. Rosc. Am. 6, 16:victoriā Sullae parentes,
Sall. C. 37, 9:modus proscribendi,
Suet. Aug. 27.—Hence, P. a., as subst.: prōscriptus, i, an outlaw, one proscribed:contra legem Corneliam, quae proscriptum juvari vetat,
Cic. Verr. 2, 1, 47, § 123:proscriptorum liberos honores petere puduit,
Plin. 7, 30, 31, § 117:in proscriptorum numero esse,
Sall. C. 51, 33:bona proscriptorum,
id. H. 1, 31 Dietsch.—Trop.:cujus pudoris dignitas in concione proscripta sit,
has been brought into ill repute, rendered suspected, Petr. 106.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.